przypasać

przypasać
{{stl_3}}przypasać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}pʃɨpasaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}]{{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}-sze{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_6}}przypasywać {{/stl_6}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}pʃɨpasɨvaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_37}}perf{{/stl_37}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\przypasać fartuch {{/stl_22}}{{stl_14}}eine Schürze umbinden {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\przypasać szablę {{/stl_22}}{{stl_14}}einen Säbel umschnallen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\przypasać się {{/stl_22}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}anschnallen {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • przypasać — dk IX, przypasaćpaszę, przypasaćpaszesz, przypasaćpasz, przypasaćał, przypasaćany przypasywać ndk VIIIa, przypasaćsuję, przypasaćsujesz, przypasaćsuj, przypasaćywał, przypasaćywany «przypiąć coś do paska, umocować coś za pomocą paska w talii;… …   Słownik języka polskiego

  • przypasać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przypasywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przypasywać się – przypasać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przymocowywać się do czegoś pasem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przed startem pasażerowie przypasywali się do foteli. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przypasywać — → przypasać …   Słownik języka polskiego

  • przypasywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przypasywaćsuję, przypasywaćsuje, przypasywaćany {{/stl 8}}– przypasać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, przypasywaćpaszę, przypasywaćpasze, przypasywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} mocować coś do pasa lub łączyć coś (rzadziej …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • fartuch — m III, D. a; lm M. y 1. «okrycie ochronne wkładane przy pracy» Fartuch płócienny, skórzany, ceratowy. Fartuch szkolny, lekarski. Włożyć, przypasać fartuch. Zdjąć, odpasać fartuch. ◊ Trzymać się czyjegoś (matczynego) fartucha «być pod wpływem… …   Słownik języka polskiego

  • miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… …   Słownik języka polskiego

  • szabla — ż I, DCMs. szablali; lm D. szablali a. szablabel 1. «broń sieczna o wygiętej jednosiecznej klindze (dziś używana tylko jako broń sportowa)» Szabla w ozdobnej pochwie. Cięcie szablą. Walka na szable. Przypasać, przypiąć do boku szablę. Dobyć… …   Słownik języka polskiego

  • topór — m IV, D. topórpora, Ms. topórporze; lm M. topórpory «narzędzie składające się ze stalowego żeleźca o szerokim ostrzu, osadzonego na drewnianym trzonku, używane do ścinania, rąbania czegoś, dawniej też jako broń obuchowa» Topór rzeźnicki,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”